Je bent natuurlijk heel blij en kijkt uit naar de komst van jullie kindje maar het kan je ook onzeker maken. Wat staat je te wachten, ben je een goede vader, heb je nog een leven als je kindje geboren is? Er gaat een hoop veranderen dat is duidelijk, maar anders is niet meer dan gewoon anders.

Het is een periode met allerlei emotionele en lichamelijke veranderingen. Bij je vrouw/vriendin, maar ook bij jou.

Wist je dat ook jouw hormonen veranderen? Nooit bij stil gestaan natuurlijk, het gebeurt ook onbewust. Eigenlijk wordt je een beetje softer. Uit onderzoek is gebleken dat zodra je vader wordt, je minder testosteron aanmaakt. Uiteindelijk wordt het wel weer wat hoger, maar het komt nooit meer op het oude niveau van vóór de komst van jullie kindje.

Tijdens de zwangerschapsperiode stijgt je cortisol (stress-hormoon) ook een beetje. Voor al in de eerste periode nadat je hebt gehoord dat je vader gaat worden. Het cortisol komt vrij als reactie op stress en zorgt ervoor dat je stress beter aankunt. De hersenen passen zich als het ware aan om het nieuws dat je vader wordt te kunnen verwerken.

Je gaat je ook verantwoordelijker voelen, je hebt straks de zorg voor een nieuw leventje. Je wilt het beste voor je kind en gaat een omgeving creëren waarin dit het beste lukt.

Ook jij krijgt te maken met gewichtstoename; je zwangert een beetje mee. Gemiddeld 1.5-2 kg blijkt uit onderzoek. Men denkt dat het komt doordat leefstijl en eetgewoontes veranderen en er wordt minder tijd gemaakt om te sporten.

Ook na de bevalling verandert er veel.  Ineens hebben jullie een kleine hummel in huis; die constant verzorgd moet worden en die compleet afhankelijk is van jullie. Dat is even wennen en dat kan onzekerheid met zich meebrengen. Ook kun je het gevoel hebben een beetje op afstand te staan. Meestal heeft de moeder meteen een sterke band met een baby, voor jou voelt dat soms nog wat verder weg. Over het algemeen dit na 6 maanden helemaal voorbij en is de band net zo sterk als de band met mama.

Je vrouw/vriendin gaat ontzwangeren. Dit betekent (meestal) dat ze weer zichzelf wordt. Tijdens het ontzwangeren zijn er grote veranderingen in haar hormoonspiegel en kan ze last krijgen van vermoeidheid, prikkelbaarheid, concentratieproblemen, somberheid, haaruitval en onregelmatig of uitblijven van de menstruatie. Het duurt meestal zo’n 9 maanden.

Het klinkt allemaal wat zwaar maar vergeet niet veel vaders zeggen “het is het mooiste wat me ooit overkomen is”. Geniet! Hoe mooi is het om zo’n klein mensje te mogen begeleiden naar een zelfstandige volwassene. Doe het op je gevoel; met de geboorte van je kind is ook je vadergevoel geboren.  Je hoeft niet te zijn zoals je eigen vader was, je mag gewoon de vader zijn die bij jou past. Misschien niet meteen perfect, maar bedenk perfecte vaders bestaan niet.